Το μπαλέτο Καρυοθραύστη: περιεχόμενο, βίντεο, ενδιαφέροντα γεγονότα, ιστορία

P.I. Μπαλέτο Τσαϊκόφσκι "Ο Καρυοθραύστης"

Το πιο μαγικό και Χριστουγεννιάτικο έργο του Π.Ι. Τσαϊκόφσκι, γνωστός σε όλο τον κόσμο - το μπαλέτο "Ο Καρυοθραύστης". Συχνά, σε κλασσικές όπερες ή μπαλέτα υπάρχουν ένας ή περισσότεροι γνωστοί αριθμοί που γίνονται σημαντικοί για το έργο και αγαπημένοι από το κοινό. Δεν μπορείτε να πείτε το ίδιο και για τον Καρυοθραύστη, επειδή ολόκληρο το μπαλέτο αποτελείται από τέτοιες "χτυπήματα"! Ίσως αυτό να είναι το πιο αναγνωρίσιμο έργο σε ολόκληρο τον κόσμο. Τι αξίζει τον συναρπαστικό χορό της νεράιδας Dragee, τον πιο ευγενή βαλς των λουλουδιών, μια σειρά από χορούς: σοκολάτα, καφέ, τσάι και πολλά άλλα. Και ποιο από τα παιδιά, τελικά, δεν ονειρευόταν να είναι στη θέση της Μαρίας και του Καρφιτσαδόρου σε αυτό το υπέροχο μέρος της σοκολάτας, της καραμέλας, της μαρσπιάς και άλλων καλών αγαθών;

Μια σύνοψη του μπαλέτου του Tchaikovsky's The Nutcracker και πολλά ενδιαφέροντα γεγονότα για αυτό το κομμάτι είναι διαθέσιμα στη σελίδα μας.

Η περίληψη των Καρυδιών

Τα κυριότερα γεγονότα στο μπαλέτο ξεδιπλώνουν την παραμονή μιας μεγάλης και φωτεινών διακοπών - των Χριστουγέννων.

Στο σπίτι του Stahlbaum, οι επισκέπτες και ο νονός Μάρι, που ήρθε με μια δέσμη δώρων για παιδιά, συγκεντρώθηκαν. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζει μια κούκλα που προορίζεται για την κοπή των καρπών με κέλυφος, ο Καρυοθραύστης. Η Μαρία άρεσε το μάλλον αδέξια παιχνίδι με ένα ευρύ χαμόγελο. Όλα τα παιδιά είχαν ήδη κοιμηθεί, αλλά δεν μπορούσε να χωρίσει με τον Καρυδόποδα.

Η κοπέλα άρχισε να παίζει τόσο σκληρά ώστε δεν είδε πως όλα άρχισαν να αλλάζουν. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει γίνει τεράστιο και υπήρξε ένα περίεργο σκουριά. Ένας στρατός των ποντικών εμφανίστηκε στο δωμάτιο, και ο Καρυοθραύστης ο ίδιος ξαφνικά ήρθε στη ζωή, που έγινε μια όμορφη νεολαία. Άρχισε αμέσως έναν στρατό στρατιωτών και πήγε στον εχθρό, αλλά οι δυνάμεις τους ήταν άνισες. Η Μαρία, βλέποντας αυτό, αποφάσισε να βοηθήσει τον Καρφιτσαδόρο και έριξε το παπούτσι της στο βασιλιά των ποντικών. Οι εχθροί φοβήθηκαν από την ξαφνική επίθεση και έφυγαν.

Όταν η Μαρία ξύπνησε, ο νονός της, ο Drosselmeyer, εμφανίστηκε στην εικόνα ενός οδηγού. Μίλησε για έναν εκπληκτικό παραμυθένιο κόσμο, ο οποίος δεν είναι αρκετά εύκολος για να μπει μέσα, ξεπερνώντας μια χιονοθύελλα. Αλλά η Μαρία και ο Καρυοθραύστης πηγαίνουν σε αυτή τη χώρα. Βρίσκονται στην υπέροχη πόλη του Confituurburg, όπου υπάρχουν πολλά γλυκά και επισκέπτες για να τους χαιρετήσουν. Το Fairy Dragee οργανώνει μια υπέροχη μπάλα προς τιμήν τους και η Marie γίνεται μια πραγματική πριγκίπισσα, αφού ο Καρυοθραύστης είπε πως τον έσωσε. Όταν τελειώσει η γιορτή, ο μάγος βοηθά τη Μαρία να επιστρέψει στο σπίτι από το θαυμάσιο ταξίδι της.

Φωτογραφία:

Τα ενδιαφέροντα γεγονότα για τον Καρυοθραύστη

• Υπάρχουν αποδείξεις ότι κατά την πρώτη παράσταση μπαλέτου στο θέατρο Mariinsky (Δεκέμβριος 1892), το κοινό ήταν εξαιρετικά έκπληκτος από τον ακριβή ήχο της ορχήστρας. Συγκεκριμένα, το σέσταντο μουσικό όργανο έπεσε την προσοχή τους.
• Ξεκινώντας από τις παραγωγές του The Nutcracker, έχει προκύψει μια παράδοση που δίνει δευτερεύοντα ρόλο στους μαθητές των σχολών χορού.
• Ο χορός "Ο καφές" βασίζεται στο γεωργιανό λαϊκό σκηνικό.
• Σύμφωνα με το περιεχόμενο του γερμανικού θρύλου, οι καρυοθραύστες φέρνουν καλή τύχη και προστατεύουν το σπίτι. Ως εκ τούτου, αυτές οι ξύλινες μηχανικές κούκλες ήταν δημοφιλείς ως δώρα Χριστουγέννων για παιδιά.

• Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το οποίο συνήθως εγκαθίσταται στη σκηνή κατά την πρώτη πράξη, ζυγίζει περίπου έναν τόνο.
• Κατά τη διάρκεια του απαλού χορού των νιφάδων, το κομφετί, η συνολική μάζα των οποίων είναι περίπου 20 κιλά, πέφτει στη σκηνή.
• Για όλη την παράσταση, περίπου 150 διαφορετικά κοστούμια εμφανίζονται στη σκηνή.
• Για να ολοκληρωθεί η εργασία του συνόλου του εξοπλισμού, η σύνθεση και η αλλαγή των κοστουμιών πίσω από τις σκηνές κατά τη διάρκεια της παράστασης θα πρέπει να είναι περίπου 60 άτομα.
• Συνήθως χρησιμοποιούνται μέχρι 700 φωτιστικά για φωτισμό μπαλέτου.
• Σε ένα πακέτο Fairy Dragee πηγαίνουν 7 στρώματα τούλι.

• Υπάρχει κάποια σύγχυση στα ονόματα των κοριτσιών (Μαρία, Μάσα ή Κλάρα). Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρεται στην αρχική πηγή, η Κλάρα είναι απλά μια κούκλα μιας κοπέλας που ονομάζεται Marichen. Στο γαλλικό στυλ, το όνομά της ακούγεται σαν Marie, αυτή είναι η έκδοση που πήγε στον σκηνοθέτη των αυτοκρατορικών θεάτρων Vsevolzhsky. Στις σοβιετικές παραγωγές, ξεκινώντας το 1930, το μπαλέτο ήταν Russified και η κοπέλα Marie έλαβε το όνομα Maria, και ο αδελφός της έγινε Misha. Επίσης, οι διακοπές των Χριστουγέννων αντικαταστάθηκαν από το Νέο Έτος.
• Πριν αρχίσει να γράφει μπαλέτο, ο Τσαϊκόφσκι έγραψε αρχικά όλη την ιστορία από τα λόγια του Vsevolzhsky και αργότερα άρχισε να συνθέτει μουσική.
• Η μαγική πόλη Confitiurenberg από τη δεύτερη πράξη έρχεται επίσης με Vsevolzhsky.
• Το μεγαλύτερο μετάξι καρύδι κατασκευάστηκε στη Γερμανία και είχε ύψος πάνω από 10 μέτρα.
• Ο Frank Russell Galy έπαιξε το μέρος του Nutcracker σε μια εποχή ρεκόρ, εκείνη τη στιγμή ήταν 74 ετών και 101 ημερών.

Δημοφιλή Αριθμοί Καρυοθραύστης

Βάλσαμα των λουλουδιών (ακούστε)

Μάρτιος από τη Δράση Ι (ακούστε)

Dance Fairy Drazhe (ακούστε)

Snow Wall Flake Waltz (ακούστε)

Pas de Maries και ο Καρυοθραύστης - Adagio (ακούστε)

Μουσική

Ο Pyotr Ilyich ενσωματώνει θέματα ήδη γνωστά στον μπαλέτο - ξεπερνώντας τις εχθρικές δυνάμεις χάρη στη δύναμη της αγάπης. Η μουσική είναι κορεσμένη με νέες εκφραστικές εικόνες. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πως η εκφραστικότητα συνδυάζεται με την οπτική, ζωντανή θεατρικότητα και τη βαθύτερη ψυχολογία.

Το μουσικό ύφος του μπαλέτου είναι πολύ φωτεινό και γεμάτο από δυνατούς, αξέχαστους αριθμούς. Έτσι, πριν από τη σκηνή της ανάπτυξης του δέντρου από την πρώτη πράξη ακούγεται ασυνήθιστα εκφραστική μουσική. Ξεκινάει φάντασμα, περνώντας το φασαρία του ποντικιού. Σταδιακά, αποκτά ευρύτερο πεδίο, μετατρέποντας σε μια μελωδία που ξεδιπλώνεται.

Τσαϊκόφσκι Προσπάθησα να κάνω τη μουσική να μεταδώσει με πολύ λεπτό τρόπο ολόκληρο το περιεχόμενο του παραμυθιού που εμφανίζεται στη σκηνή: τύμπανο, φαντασία ή ψιθυρίζοντας ποντίκια. Ιδιαίτερα αγαπημένη από το κοινό είναι ο νόμος του Divertimento II, ο οποίος περικλείει μια σειρά από χορούς σε μια μπάλα σε μια υπέροχη χώρα. Πρόκειται για ένα λαμπρό ισπανικό χορό - σοκολάτα, συναρπαστικό Oriental - καφέ, τυπικό κινέζικο - τσάι, καθώς και ένα ασυνήθιστα φωτεινό και ζωντανό - Trepak. Έπειτα έρχεται ο κομψός χορός των αγόρι cowherd, η μητέρα Gigon και το μαργαριτάρι του Divertimento - Βάλσαλος των λουλουδιών με την μαγευτική μελωδία του. Ο χορός της νεράιδας Dragee προσελκύει με την πολυπλοκότητα του, και η πραγματική λυρική και δραματική κορύφωση μπορεί να ονομαστεί με ασφάλεια το adagio.

Η ιστορία της δημιουργίας του "Καρυδιού"

Το 1890, ο Πιετρίλ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι προσφέρθηκε να συνθέσει μια όπερα αποτελούμενη από μία πράξη και ένα μπαλέτο. Σύμφωνα με το σχέδιο, αυτά τα έργα έπρεπε να εκτελούνται σε ένα βράδυ. Άρχισε να εργάζεται για το μπαλέτο με τον Μάριο Πέτιπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν γράφει το σκορ, ο Τσαϊκόφσκι συνεχώς συμβουλεύτηκε μαζί του, ακόμη και για τη μουσική. Το έργο προχώρησε αρκετά γρήγορα, ωστόσο, την άνοιξη του 1891, ο Πιότρ Ίλιτς αναγκάστηκε να σταματήσει. Ο λόγος ήταν έγκυρος - πήγε στις ΗΠΑ, όπου έλαβε χώρα το πολυαναμενόμενο άνοιγμα της διάσημης αίθουσας Carnegie Hall. Υπάρχουν πληροφορίες που ο Τσαϊκόφσκι κατάφερε να συνθέσει ακόμη και όταν βρισκόταν στη βάρκα, καθώς φοβόταν να μην τηρήσει την προθεσμία.

Παρά τις προσπάθειές του, ο συνθέτης αναγκάστηκε να στείλει στον Vsevolzhsky επιστολή από το Παρίσι και να του ζητήσει να αναβάλει λίγο την πρεμιέρα. Μόλις επέστρεψε ο Τσαϊκόφσκι, το έργο προχώρησε πολύ πιο παραγωγικά. Έτσι, μέχρι το Φεβρουάριο του 1892, τελείωσε τελείως το έργο του. Η πρεμιέρα της σουίτας από το Nutcracker πραγματοποιήθηκε στη Ρωσική Μουσική Εταιρεία υπό την καθοδήγηση του συγγραφέα. Το κοινό συνάντησε με ενθουσιασμό το νέο έργο του συνθέτη. Αυτή τη στιγμή, ο Πέτιπα άρχισε να αρρωσταίνει σοβαρά και ο ρόλος του χορογράφου ήταν τώρα ο Λ. Ιβάνοφ, ο οποίος τελείωσε την καριέρα του ως χορευτής και είχε προηγουμένως δοκιμάσει τον εαυτό του ως χορογράφος. Δεδομένου ότι η Πέτιπα δεν μπορούσε να εργαστεί ήδη στο λιμπρέτο, ο συνθέτης αδερφός Modest Tchaikovsky συνέχισε να το δημιουργεί. Οι εργασίες στο θέατρο για την παραγωγή ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 1892 και η πρεμιέρα είχε προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Η λογοτεχνική βάση του μπαλέτου "Ο Καρυοθραύστης"

Η πρωτότυπη πηγή της περίφημης παράστασης ήταν το γερμανικό παραμύθι E.TA Το Hoffmann's The Nutcracker και το Mouse King, που δημοσιεύθηκε το 1861. Στην ιστορία του Marichen, ο Stalbaum λαμβάνει από τον νονό του μια μικρή κούκλα που προορίζεται για το κόψιμο καρπών με κέλυφος από τον νονό του. Την ίδια νύχτα, ο Καρυοθραύστης θαυμάσια θα έρθει στη ζωή και θα εισέλθει σε μια ισχυρή και άνιση μάχη με μια ομάδα πονηρών ποντικιών. Το πρωί, ο νονός Drosselmeyer είπε στην κοπέλα μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον ανιψιό του, μαγεμένος από τον κακό βασιλιά των ποντικών. Και τη νύχτα, ο Marichen, μαζί με την κούκλα Clara και τον Καρυοθραύστη, επιτέθηκαν και πάλι από εχθρούς. Αφού κατάφεραν να νικήσουν τον ύπουλο στρατό, όλοι μαζί πήγαν στο νεράιδα, όπου η κοπέλα εξελέγη πριγκίπισσα.

Αυτή η ιστορία μεταφράστηκε από τον συγγραφέα Emile Labedoller στα γαλλικά το 1838. Αυτή είναι η μετάφραση που πήγε στον διάσημο συγγραφέα Αλεξάντρ Ντούμας. Είναι περίεργο ότι αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του εκδοχή του έργου. Αυτή η ελαφρώς τροποποιημένη έκδοση του παραμυθιού, με κάποιες παρεκκλίσεις, πιάστηκε από τον Ι.Α. Vsevolzhsky, ο οποίος αποφάσισε να δημιουργήσει ένα μπαλέτο.

Οι εμφανίσεις των Καρφιτσαριστών

Η πρώτη παραγωγή του "The Nutcracker" με την όπερα "Iolanthe"πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1892 στο Mariinsky Theatre.Vsevolzhsky ο ίδιος συμμετείχε στο σχεδιασμό κοστούμια, R. Drigo στάθηκε στο περίπτερο του αγωγού.Η επιτυχία ήταν συντριπτική, αν και πληροφορίες παρέμειναν ότι το κοινό άρεσε περισσότερο την όπερα από την αρχή.Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε ενιαία δράση Αποδείχθηκε, όπως ο σχεδιαστής του θεάτρου σχεδίαζε ξεχωριστά, αυτές ήταν υπέροχες παραστάσεις και δεν χρησιμοποιούνται πλέον σε ένα πρόγραμμα. Αναγνώρισαν το έργο του Λ. Ιβανόφ ως μεγαλοπρεπή, ειδικά οι επικριτές σημείωσαν τον χορό των εναέριων νιφάδων που δημιούργησε ο ίδιος. Το μπαλέτο παρέμεινε στο ρεπερτόριο του θεάτρου για άλλα 30 χρόνια.Το 1923, ο χορογράφος F. Lopukhov γύρισε ξανά στην απόδοση του Τσαϊκόφσκι και μια αναβαθμισμένη έκδοση του The Nutcracker κυκλοφόρησε το 1929. Μετά από αυτό το μπαλέτο εκτελέστηκε επανειλημμένα σε διάφορα παγκόσμια σκηνικά. Οι παραγωγές περιλαμβάνουν την έκδοση του χορογράφου George Balanchine, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1954. Και αυτή η παραγωγή συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερο ενθουσιώδεις θεατές κάθε χρόνο για περισσότερο από 50 χρόνια. Μαζί με τις θεατρικές παραστάσεις, το μπαλέτο έχει κινηματογραφηθεί επανειλημμένα.

Πολλοί πολλαπλασιαστές έδωσαν προσοχή στη μουσική του "The Nutcracker". Το 1940, βγήκε ένα γελοιογραφικό στο Walt Disney StudiosΦαντασία", που παρουσιάζει μερικά κομμάτια από το μπαλέτο. Στον σοβιετικό καιρό, ο Μπόρις Στίβενσεφ δημιούργησε το διάσημο του γελοιογραφία στην ιστορία του Hoffmann, επίσης με τη μουσική του Τσαϊκόφσκι. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτές τις εκδόσεις στην ειδική ενότητα "Μουσική από κινούμενα σχέδια".

Για τις ασυνήθιστες παραγωγές συμπεριλαμβάνεται η έκδοση του Matthew Bourne - βρετανικού χορογράφου. Δεν έχει καμία σχέση με την κλασική έκδοση του μπαλέτου, ωστόσο, αντανακλά τη μουσική καλά. Συγκεκριμένα, έδωσε μια διαφορετική ερμηνεία του Pas de deux από τη δεύτερη πράξη. Τα γεγονότα μεταφέρθηκαν σε ένα καταφύγιο για τα παιδιά του δρόμου, όπου τους φροντίζουν ο Δρ Dross. Το όνειρο του πρωταγωνιστή δεν είναι καθόλου το ίδιο όπως στην αρχική του μορφή. Όλα είναι ασταθή σε αυτό και τα αντικείμενα ξαφνικά μετατρέπονται σε διάφορα πράγματα, μερικές φορές ακόμη και δυσοίωνες. Και οι ίδιοι οι ήρωες χωρίζονται εξαιτίας της αντίπαλης Μαρίας και ο ίδιος ο Καρυοθραύστης χάνει τη μνήμη του.

Καλά αξίζει τον κόπο, η παράσταση είναι ένα πραγματικό κόσμημα του παγκόσμιου μπαλέτου. Από την εποχή της πρώτης πρεμιέρας, έχει τεθεί με επιτυχία σε όλες τις περίφημες σκηνές του κόσμου. Η μουσική του Καρυοθραύστη μπορεί να ακουστεί στις ταινίες, σε διάφορα κινούμενα σχέδια, ακόμα και σε παιχνίδια υπολογιστών. Οι σύγχρονοι χορογράφοι χρησιμοποιούν με ευχαρίστηση αυτό το μπαλέτο, φέρνοντας καινοτομίες σε αυτό, αλλάζοντας το οικόπεδο, τη σκηνή, εισάγοντας σύγχρονους χορούς. Μόνο ένα πράγμα παραμένει ανέγγιχτο - είναι εκπληκτικά όμορφοι, συναρπαστικοί ακροατές από τους πρώτους μαγικούς ήχους της μουσικής του Τσαϊκόφσκι.