Όπερα "The Maff of Pskov": περιεχόμενο, βίντεο, ενδιαφέροντα γεγονότα, ιστορία

N.A. Όπερα Rimsky-Korsakov "Pskovytyanka"

Ντεμπούτο όπερα N.A. Ρίμσκι-Κορσάκοφ δεν τον άφησε να πάει όλη του τη ζωή - για σχεδόν 30 χρόνια επεξεργάστηκε επανειλημμένα τη "Γυναίκα του Pskov", έγραψε σε ξεχωριστό όπερα-πρόλογο "Noblewoman Vera Sheloga". Και παρά το γεγονός ότι η επιτυχία της πρώτης παραγωγής κατά τη διάρκεια της ζωής του συγγραφέα δεν ξεπεράστηκε ποτέ, το υπέροχο μέρος του Ivan the Terrible έδωσε την ευκαιρία για δημιουργική αποκάλυψη για τα μεγάλα ρωσικά μπάσα, μεταξύ των οποίων και ο F.I. Shalyapin.

Περίληψη της όπερας Rimsky-Korsakov "Pskovyanka"και πολλά ενδιαφέροντα γεγονότα για το έργο αυτό διαβάζονται στη σελίδα μας.

Περίληψη του "Pskovyanki"

Pskov, 1570

Η πριγκίπισσα Όλγα στον κήπο της ξοδεύει χρόνο με τους φίλους της, αλλά δεν είναι κατειλημμένη από κοριτσάκι - περιμένει νέα από την αγαπημένη της. Ένα από τα κορίτσια, καταλαμβάνοντας τη στιγμή, αναφέρει ότι ο Μιχαήλ θα έρθει σε αυτήν για μια ημερομηνία.

Η νυχτερινή συνάντηση των εραστών είναι γεμάτη σκέψεις για το μέλλον - η Όλγα είναι παντρεμένη με τον πατέρα της για τον πλούσιο αγόρι Ματουτού. Ο Μιχαήλ σχεδιάζει να κερδίσει χρήματα στα εδάφη της Σιβηρίας, γεγονός που θα του δώσει την ευκαιρία να πολεμήσει για το χέρι της Όλγας, αλλά η κοπέλα του ζητάει να μην ξεκινήσει μια επικίνδυνη διαδρομή, προτίθεται να αποτρέψει τον πατέρα της από τα σχέδιά της για το γάμο της.

Ο Τόκμακοφ και ο Ματούτα, που πήγαν στον κήπο, διακόπτουν τη συνάντησή τους και η Όλγα γίνεται άθελά μάρτυρας μιας ειλικρινής συζήτησης: ο Γιούρι Ιβαβανίς παραδέχεται ότι η κοπέλα δεν είναι η κόρη του. Η μητέρα της είναι η Βέρα Σέλογκα, η αδελφή της αδελφής της, και ο πατέρας της είναι εντελώς άγνωστος. Το κουδούνισμα καλεί τους άνδρες στην παλιά. Η Όλγα, αναισθητοποιημένη από τέτοιες ειδήσεις, φαίνεται να είναι θρήνος γι 'αυτήν.

Στην κεντρική πλατεία του Pskov είναι γεμάτη: οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν κατά την κλήση του κουδουνιού - ένας αγγελιοφόρος από τον Novgorod έφερε τρομερές ειδήσεις: Ο Ιβάν ο Τρομερός με τους φύλακες διαπράχθηκε μια βίαιη σφαγή των κατοίκων της πόλης και στάλθηκε στο Pskov. Ο πρίγκιπας Γιούρι απευθύνεται στην ταπεινοφροσύνη: είναι απαραίτητο να συναντήσετε τον βασιλιά θερμά και εγκάρδια. Όμως ο Μιχαήλ Τούτσα είναι έτοιμος να προστατεύσει την πόλη από την βεβήλωση και, μαζί με τους ομοϊδεάτες, κρύβει τον εαυτό του πιο συχνά για να βοηθήσει το Πσκόφ, αν ο βασιλικός στρατός αρχίσει να ξεγελάει εδώ.

Υπάρχουν πίνακες στην πλατεία, όλοι περιμένουν να έρθει ο βασιλιάς. Για ασαφείς λόγους, η Όλγα είναι η πιο ενθουσιασμένη - έχει μια παθιασμένη επιθυμία να δει τον Τρομερό. Εμφανίζεται, οι άνθρωποι τον καλωσορίζουν.

Στο σπίτι του Tokmakov, ο Τρομερός συναντά με ευγενείς Pskov. Παρά την θερμή υποδοχή, η προδοσία φαίνεται να είναι βασιλιάς. Ζητάει ο πρίγκιπας να είναι ο πρώτος που θα δοκιμάσει το ποτήρι του. Όταν η Όλγα φέρνει ένα ποτό, εφιστά την προσοχή στην ομοιότητά της με τον τυχαίο εραστή της νεολαίας της. Όταν ο Γκρόζνυ μένει μόνος του με τον πρίγκιπα Γιούρι, λέει την ιστορία της εμφάνισης ενός κοριτσιού στο σπίτι του. Ο βασιλιάς συνειδητοποιεί ότι μόλις έμαθε την κόρη του και αλλάζει την οργή του για το έλεος.

Στο δάσος Pskov - το βασιλικό κυνήγι, εδώ η Όλγα πηγαίνει στο μοναστήρι για προσευχή. Σκόπιμα χάνει το ίχνος των συνοδών - περιμένοντας το σύννεφο της. Ο Matuta διακόπτει τη σκηνή προσφορών - ακολουθούσε ανεπαίσθητα την Όλγα. Ranying Cloud, παίρνει μαζί του το κορίτσι και πηγαίνει στο βασιλικό κυνήγι για να ενημερώσει τον προδότη και τον αντίπαλο.

Ο Τσάρ Ιβάν δεν θέλει να ακούσει συκοφαντία εναντίον του γιου του πολιούχου από τον άνθρωπο που σχεδίασε την απαγωγή της Όλγας. Ρωτά από την ίδια για την προηγούμενη ζωή της, για την παιδική της ηλικία. Ξαφνικός θόρυβος προσελκύει την προσοχή - αυτός είναι ο Μιχαήλ, παρά την πληγή, ήρθε με ένα όπλο για να απελευθερώσει τον αγαπημένο του από τη δουλεία. Δεν υπάρχει όριο για την οργή του Grozny, διατάζει να καταστραφούν όλοι και το σύννεφο να παραδοθεί ζωντανό. Ο Μιχαήλ καταφέρνει να δραπετεύσει, η Όλγα βγαίνει μετά από αυτόν. Τα βέλη στοχεύουν στον φυγόκεντρο, αλλά χτυπούν το κορίτσι. Ο ατυχής βασιλιάς θρηνεί πάνω στο σώμα της κόρης του.

Ενδιαφέροντα γεγονότα

• M. Balakirev το πίστευαν Ρίμσκι-Κορσάκοφ δεν θα γράψει μια όπερα καλύτερα από την "Η κοπέλα του Pskov".
• Μπορείτε να εξοικειωθείτε με το Pskovytankoy κοιτάζοντας την καταγραφή της παραγωγής του θεάτρου Μπολσόι του 1999 σε σκηνοθεσία του E. Svetlanov. Τα κυριότερα κόμματα είναι ο Β. Pochapsky (Grozny), ο M. Gavrilova (Olga), ο L. Zimnenko (Tokmakov), ο P. Kudryavchenko (Cloud).
• Ο συνθέτης αφιέρωσε την πρώτη του όπερα στους ομοϊδεάτες από το "Ισχυρή χούφτα"(" αγαπημένη κούπα ").
• Το Pskovytinki έχει πολλές διασταυρώσεις μεΜπόρις Γκουντούνοφ" Μ.Ρ. Μούσοργκς. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι κατά την περίοδο εντατικής εργασίας και στις δύο όπερες, οι συνθέτες όχι μόνο είχαν στενή επικοινωνία αλλά και ζούσαν μαζί.

• Δεν ήταν μόνο η δημιουργία και επεξεργασία μουσικής όπερας που πήρε αρκετές δεκαετίες - το λιμπρέτο της "The Woman of Pskov" γράφτηκε επίσης από τον L. Mei για 9 χρόνια. Η πλοκή της όπερας είναι φανταστική, αλλά βασίζεται σε ένα ιστορικό γεγονός - την άφιξη του Ιβάν του Τρομερού στο Πσκόφ το 1570 μετά το πογκρόμ του Νόβγκοροντ, κατά το οποίο σκοτώθηκε το ένα τρίτο του πληθυσμού του Νόβγκοροντ. Στο Pskov, οι τσαρτικές καταστολές δεν είχαν τόσο τεράστιο χαρακτήρα, εν μέρει, εξαιτίας του τοπικού ιερού ανόητου, ο οποίος πρόβλεπε πολλά κακά, εάν ο Γκρόζνι θα επέμβασε στη ζωή των Pskovs.
• Η μόνη εγχώρια ταινία στην οποία ο F. Shalyapin πρωταγωνίστησε ήταν η σιωπηλή εικόνα του 1915, Tsar Ivan Vasilyevich ο Τρομερός, με βάση την όπερα Pskovytanka. Ο τραγουδιστής ήταν επίσης συνιδρυτής της υποτροφίας του Sharez, που πυροβόλησε την ταινία. Ο Chaliapin ήταν δυσαρεστημένος με την πρώτη του εμπειρία γυρίσματα, καθώς η ομάδα "Motor!" συχνά δεν συμπίπτει με τη διάθεσή του. Ωστόσο, η εικόνα παρέμεινε για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου επίσης επειδή ο πρώτος της ρόλος έπαιξε ο M.I. Zharov.

Οι καλύτεροι αριθμοί από την όπερα "Pskovityanka"

"Μόνο στο δάσος ..." - Arioso της Όλγας

"Πήγαινε, κούκος" - το τραγούδι των σύννεφων

Ιστορία της δημιουργίας και των παραγωγών της "Pskovytyanka"

Ποια ιστορία μπορεί να ονειρευτεί ένας νέος 24χρονος συνθέτης; Αναμφισβήτητα, για μεγάλο, σοβαρό και σταθερό, γεμάτο αλήθεια και πεδίο εφαρμογής. Αυτά τα κριτήρια ικανοποιήθηκαν από το ιστορικό δράμα L. The Me's "The Pskovite Woman", όπου ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες ήταν ο Τσάρ ο Ιβάν ο Τρομερός. Ωστόσο, δεν ήταν μια πολιτική, αλλά μια ανθρώπινη ιστορία.

Οι μελωδίες της όπερας με τη δημιουργική φαντασία του συνθέτη ήταν εμπνευσμένες από τους ρωσικούς χώρους και τις εντυπώσεις του ταξιδιού στην επαρχία Tver - πολλές σκηνές γράφτηκαν σε αναμονή του ταξιδιού και μετά από αυτό. Αλλά τότε η δουλειά κινήθηκε αργά - ο επισκέπτης του Stone Guest έπρεπε να ενορχηστρωθεί. Dargomyzhsky, υπήρξε ένα ενδιαφέρον δοκίμιο "Mlada", στο οποίο συμμετείχαν αρκετά μέλη "Ισχυρή χούφτα", συμπεριλαμβανομένου του Rimsky-Korsakov.

Το 1871, η σύνθεση της όπερας μεταφέρθηκε στην ενεργό σκηνή. Το τελευταίο σημείο στο σκορ καθορίστηκε στις αρχές του 1872. Αμέσως ο συγγραφέας έστειλε το πνευματικό του παιδί να συμφωνήσει με τον λογοκριτή και αρχικά αρνήθηκε. Υπήρχαν δύο λόγοι - η εικόνα του Pskov ως πόλης με μια ανεπτυγμένη τοπική κυβέρνηση, πρακτικά μια εναλλακτική λύση στη βασιλική εξουσία, και η παρουσία στη σκηνή του μονάρχη ως χαρακτήρα όπερας. Ρίμσκι-Κορσάκοφ έλαβε έγκριση για διοργάνωση μόνο με την υπόσχεση του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου.

Η όπερα ειλικρινά δεν άρεσε η E.F. Napravnik, ο επικεφαλής αγωγός του Mariinsky Theatre, ίσως, ειλικρινά, και πιθανώς λόγω του άρθρου που δημοσίευσε ο Rimsky-Korsakov λίγα χρόνια νωρίτερα. Σε αυτό, ο νεαρός αστειευόμενος επέκρινε την ντεμπούτο όπερα του Νζίνι Νόβγκοροντ. Αλλά, δεδομένου ότι η άδεια για την παραγωγή δόθηκε "από πάνω", ο θίασος και η ορχήστρα άρχισαν πρόβες.

1 Ιανουαρίου 1873 "Pskovytyanka" εκτελέστηκε στην αυτοκρατορική σκηνή. Ο Τσάρ Ιβάν τραγούδησε τον Ο. Πέτροφ, την Όλγα - τον Γι. Πλάτωνοφ, την Τόκμακοβα - τον Ι. Μελντσόφ. Την πρώτη σεζόν, η όπερα πήγε 10 φορές με την πώληση. Ωστόσο, ο Τύπος δεν την έπαιρνε. Ο ίδιος ο συγγραφέας παρατήρησε τα μουσικά ελαττώματα που οφείλονται στην έλλειψη δεξιοτήτων.

Τρία χρόνια αργότερα ο συνθέτης άρχισε να επεξεργάζεται την όπερα. Μέχρι το 1878 γράφτηκαν νέα επεισόδια: ο πρόλογος, η σκηνή στη Μονή του Pechersky. ξαναγράψαμε πολλά ντουέτα και αριές. Ο Nikolai Andreevich και η περιήγησή του αναγνώρισαν ότι η μουσική είχε γίνει πιο επαγγελματική, αλλά η ίδια η όπερα ήταν βαριά και ξηρή. Αυτή η έκδοση δεν πραγματοποιήθηκε στο Mariinsky Theatre. Ο συνθέτης δεν επέμεινε ιδιαίτερα στη σκηνική έκδοση, έχοντας επίγνωση των ελλείψεων, στέλνοντας αίτημα μόνο μία φορά στη διεύθυνση και χωρίς να κάνει τίποτα άλλο. Το 1891, έχοντας ήδη πολύ περισσότερη εμπειρία πίσω του, ο Rimsky-Korsakov αναλαμβάνει και πάλι την πρώτη του όπερα. Το 1895, η τρίτη έκδοση είδε το φως στο ερασιτεχνικό θέατρο Panaevsky, όπου έλαβαν χώρα τέσσερις παραστάσεις. Ένα χρόνο αργότερα, στο παιχνίδι του Tsar Ivan, μίλησε ο F. Shalyapin.

Το 1898 ο συνθέτης έγραψε ένα πρόλογο για τα γεγονότα της «The Pskovytyanki» - «Ο φίλος της Βέρα Sheloga», δύο όπερες παρουσιάστηκαν σε μια αυτοκρατορική σκηνή ένα βράδυ - στο Θέατρο Bolshoi (1901) και το Mariinsky (1903). Σε αυτές τις εμφανίσεις στο κόμμα του Ivan the Terrible Chaliapin βγήκε. Η τραγουδίστρια κέρδισε τη μεγάλη αγάπη του κοινού, αλλά η επιτυχία της όπερας στο σύνολό της ήταν ασύγκριτη με αυτήν που έλαβε στην πρεμιέρα.

Τον 20ο αιώνα, η "Pskovytanka" πέρασε από τα ρωσικά σύνορα και ακούστηκε στην Ιταλία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο και την Ισπανία. Μια από τις πρώτες ξένες παραστάσεις ήταν το Παρίσι, το 1909, ως μέρος της "Ρωσικές εποχές" Dyagilev. Οι αφίσες έδειχναν το όνομα "Ivan the Terrible" - περισσότερα μετρητά και κατανοητά σε ένα ξένο ακροατήριο, ο δημοφιλέστερος Shalyapin εμφανίστηκε στο πάρτι του τίτλου. Στη σοβιετική σκηνή, η όπερα ήταν σε κορυφαία θέατρα στη χώρα. Από το 2008, η Pskovityanka ήταν πάντα παρούσα στο playbill του θεάτρου Mariinsky · αυτή η παραγωγή έχει γίνει μια σημαντική ανανέωση της παράστασης του 1952. Το 2010, η όπερα εκτελέστηκε σε ιστορικό τοπίο - κάτω από τα τείχη του Κρεμλίνου του Pskov.

Ρίμσκι-Κορσάκοφ στο τέλος της ζωής του, σχεδόν μετανοούσε ότι προσπάθησε να ξαναγράψει τόσες πολλές φορές "Pskovyanka": η πρώτη έκδοση παρέμεινε η πιο συναισθηματική, η πιο λαμπρή και - η πιο επιτυχημένη. Εξάλλου, δημιουργήθηκε όχι κάτω από το ζυγό της ορθολογικής συμπεριφοράς ή των επαγγελματικών κανόνων, αλλά κάτω από την εξουσία του κύριου δημιουργικού εργαλείου - έμπνευσης.