Polonaise Oginsky: περιεχόμενο, βίντεο, ιστορία, ενδιαφέροντα γεγονότα, ακούστε

Polonaise Oginsky "Αποχαιρετισμός στην πατρίδα"

Ξέρετε ποια εργασία είναι η πιο διάσημη και δημοφιλής όχι μόνο στην Πολωνία, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες; Η αμφιβολία δεν μπορεί, φυσικά, να είναι "ο Polonez Oginsky". Αυτό το έργο είναι γνωστό σε πολλά άλλα από το σχολείο, επειδή ακόμη και στα μουσικά σχολεία, οι μαθητές το εκτελούν συχνά.

Ιστορία της δημιουργίας

Σε αυτή την περίπτωση, το ίδιο το όνομα του έργου παραπέμπει την απάντηση στην κύρια ερώτηση - ποιος έγραψε τον Οντσέκι πολωνάσι; Ήταν ο Michal Kleofas Oginski, γεννημένος στις 25 Σεπτεμβρίου 1765, κοντά στη Βαρσοβία. Είναι απαραίτητο να διασαφηνιστεί το όνομα του συνθέτη, επειδή για το συχνό του επώνυμου γράφουν με ένα μαλακό σημάδι, και το όνομα δείχνει τον Μιχαήλ. Πόσο σωστά; Ο Μιχάλης είναι μόνο η πολωνική μορφή του Μιχαήλ, αλλά το επώνυμο Oginsky στην πολωνική γλώσσα είναι σωστά προφέρεται με ένα μαλακό σημάδι. Γι 'αυτό και οι δύο χρήσεις του ονόματός του δεν είναι λάθος. Έργα για πιάνο κυριαρχούν στο έργο αυτού του συνθέτη και ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών από αυτά είναι η παρουσία εθνικών χαρακτηριστικών και στοιχείων. Επιπλέον, πολλά από τα έργα του είναι προικισμένα με ένα ιδιαίτερο λυρισμό και χάρη, που διακρίνει το στυλ του Oginsky.

Ο Oginsky συνέθεσε τη διάσημη πολωνή του όταν έζησε στη Βενετία το 1794, όπου αναγκάστηκε να κρυφτεί μετά την καταστολή της εξέγερσης Kosciuszko στην πολωνική-λιθουανική Κοινοπολιτεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Polonaise στο A minor αριθ. 13 έχει ένα όνομα που του δόθηκε από τον ίδιο τον Oginky "Αποχαιρετισμός στην πατρίδα".

Ενδιαφέροντα γεγονότα

• Είναι περίεργο το γεγονός ότι η ίδια η Polonaise προήλθε στην Πολωνία τον 15ο αιώνα και αρχικά θεωρήθηκε μόνο ένας χορός γάμου. Μόνο αργότερα έγινε ένα παλάτι, με όλη τη χαρακτηριστική ορμή του.
• Ο Μιχάλης Κλαύος ήταν εξαιρετικός συνθέτης, αλλά κατείχε επίσης πολύ αξιόλογη θέση στο δικαστήριο, ίσο με τον Υπουργό Οικονομικών.
• Υπάρχουν αποδείξεις ότι ορισμένα από τα έργα του συνθέτη απολάμβαναν η αυτοκράτειρα Catherine II, και αυτό παρά το γεγονός ότι η σχέση μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Πολωνίας δεν ήταν η καλύτερη.
• Ο Μιχάλης Κλεόφασας συμμετείχε άμεσα στην εξέγερση Κοσκιουσκόκ και μάλιστα εξοπλίζει μια ολόκληρη αποσύνδεση με δικά του έξοδα.
• Όταν η εξέγερση συνθλίβτηκε, ο συνθέτης έπρεπε να φύγει στην Ιταλία, προσποιούμενος ότι ήταν άνθρωπος και χρησιμοποιώντας πλαστά έγγραφα.
• Ο Μιχάλης Κλειόφας Οντζέκι έχει μια άλλη πολωνίδα, η οποία ονομάζεται "χωρίο της Πολωνίας". Το συνέστησε, εντυπωσιασμένος από τα πολιτικά γεγονότα στη χώρα.
• Αξίζει να σημειωθεί ότι τον XIX αιώνα πολύ συχνά ακουγόταν σε όλες τις μπάλες και τα γεύματα της υψηλής κοινωνίας στην Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα.
• Τα πρώτα μπαρ του έργου μπορούν να ακουστούν στο μετρό της Μόσχας, αν προσπαθήσετε να περάσετε από τα turnstiles χωρίς να πληρώσετε.
• Η Λευκορωσία εξέτασε τον Polonez Oginsky για τον εθνικό ύμνο της, αλλά απέρριψε, θεωρώντας ότι ήταν αρκετά δύσκολο για την απόδοση και την αντίληψη.
• Στην κινούμενη ταινία για τη γάτα Leopold, αυτό το έργο ακούγεται στο δίσκο του κύριου χαρακτήρα.
• Ο καλλιτέχνης Ι. Ρέπιν απεικόνισε τον Μιχάλη Κλαύο στα έργα ζωγραφικής των Σλαβικών Συνθετών.
• Ο Πολωνός συγγραφέας Α. Λένκεβιτς εξέφρασε μια ασυνήθιστη εκδοχή ότι η πολωνή δημιούργησε στην πραγματικότητα ο θείος του συνθέτη Μιχάλης Κασίμιρ Οντζέκι, ο οποίος επίσης συμμετείχε στην εξέγερση. Σύμφωνα με την εκδοχή του, έγραψε αυτό το έργο το 1773 στο Παρίσι, αλλά δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία για αυτό. Επιπλέον, οι περισσότεροι ερευνητές δεν αποδέχονται αυτήν την έκδοση.
• Συνολικά, ο συνθέτης διαθέτει περίπου 40 έργα για πιάνο, εκ των οποίων τα 25 είναι polonaises. Παράλληλα, έγραψε έργα φωνητικής φωνής, καθώς και μια όπερα αποτελούμενη από μία πράξη.
• Το 1994 εξέδωσαν ταχυδρομική σφραγίδα αφιερωμένη στον συνθέτη.

Ερμηνεία και σύγχρονη επεξεργασία

Ο συντάκτης αρχικά συνέθεσε το έργο του ειδικά για την κλαβίκιρντ, που αργότερα ξαναγράφηκε για το πιάνο. Πιστεύεται ότι αυτή η επιλογή μεταφέρει με ακρίβεια την ιδέα του Oginsky και ολόκληρης της παλέτας των συναισθημάτων, η οποία κρύβεται πίσω από τους μουσικούς ήχους.

Η Polonaise ήταν εξαιρετικά δημοφιλής, γι 'αυτό και σήμερα υπάρχουν ρυθμίσεις για διάφορα όργανα, σύνολα και ακόμη και μια ορχήστρα. Πολλοί καλλιτέχνες δεν έχαναν την ευκαιρία να προσθέσουν το Polonaise στο δημιουργικό τους ρεπερτόριο.

Για παράδειγμα, το Κουαρτέτο του Chyurlionis πραγματοποίησε το Oginski Polonaise που διοργανώθηκε για το κουαρτέτο των συμβολοσειρών. Λόγω αυτού, ένα τέτοιο οικείο έργο έχει παίξει με νέα χρώματα, γίνεται πιο ευγενής.

Μία ασυνήθιστη έκδοση που παρουσιάστηκε στους δημόσιους καλλιτέχνες από τη Νέα Ζηλανδία. Το τρίο "Τρόικα" επιτάχυνε σημαντικά το ρυθμό του κομματιού και τα όργανα τους (domra, κιθάρα, διπλό μπάσο) με πολλούς τρόπους έφεραν τον ήχο πιο κοντά στη ρωσική λαϊκή μουσική.

Polonaise του Oginski μπορεί να ακουστεί ακόμη και στην παράσταση της Παραδειγματικής Στρατιωτικής Ορχήστρας της Φρουράς της Τιμής που πραγματοποιήθηκε από τον Α. Prikhodchenko. Η γνωστή μελωδία έχει ήδη αντιληφθεί εντελώς διαφορετικά. (Ακούστε)

Χάρη στο έργο του αγωγού του Μπολσόι Θεάτρου Boris Khaikin, το κοινό μπόρεσε να ακούσει αυτό το λαϊκό έργο στον ορχηστρικό ήχο. (ακούστε)

Για τους λάτρεις της φωνητικής μουσικής, το σύνολο Pesnyary προετοίμασε μια ιδιαίτερη έκπληξη με την εκτέλεση αυτού του έργου στα λόγια του Vyacheslav Sharapov.

Ένα τόσο δημοφιλές έργο αντανακλάται στον κινηματογράφο. Το 1971, ο Leo Golub έκανε μια ταινία με το ίδιο όνομα.

Το περιεχόμενο

Αρχικά, το polonaise είναι ένας επίσημος χορός, ο οποίος θα ήταν καταλληλότερος να καλέσει την πομπή. Είναι πολωνικής καταγωγής. Το μέγεθος τριών τεμαχίων και ένας ξεκάθαρος ρυθμός διακρίνουν αυτόν τον χορό από τους άλλους.

Από τον ίδιο τον τίτλο του έργου του Oginski, είναι ήδη σαφές τι πρόκειται. Αυτό το αποχαιρετιστήριο στην πατρίδα, το οποίο ήταν τόσο αγαπητό για τον συνθέτη, δεν θυσιάστηκε τυχαία τα πάντα, συμμετέχοντας στην εξέγερση, υπερασπιζόμενος τη χώρα του. Μια λυρική, όμορφη μελωδία ταυτόχρονα μεταφέρει στη θλίψη του ακροατή και ταυτόχρονα μεγαλοπρεπή νοσταλγία. Είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτό είναι ένα έργο για την αγάπη. Αλλά είναι διαφορετική εδώ, αυτή είναι η αγάπη για την πατρίδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση αυτή, ο διαχωρισμός συνδέθηκε όχι μόνο με την πραγματική αποχώρηση του Oginski σε άλλη χώρα, αλλά και με το αποχαιρετισμό της χώρας που καταστράφηκε από τους νικητές. Ένας σαφής χορευτικός ρυθμός εδώ συνδυάζεται τέλεια με τους ομαλότερους τόνους, δίνοντας λυρισμό και μερικές μελαγχολίες.

Σε ολόκληρη τη Polonaise διατηρείται μια ενιαία στάση, μόνο στο τέλος εμφανίζονται σύντομες επίσημες σημειώσεις που εκφράζουν πιθανότατα την ελπίδα του συνθέτη να επιστρέψει στην πατρίδα του.

Ακούγοντας αυτό ή εκείνο το κλασικό έργο, μερικές φορές δεν μαντέψουμε τα συναισθήματα που αισθάνθηκε ο συνθέτης όταν συνθέτει το επόμενο αριστούργημά του. Μόνο οι ήχοι θα λένε τη σωστή κατεύθυνση και θα σηκώσουν το πέπλο της μυστικότητας. Απίστευτη θλίψη, βαθιά στίχοι και ελαφριά νοσταλγία ... αλλά τι νιώθεις μετά την ακρόαση του "Polonez Oginsky";